16 julio 2009

Beni bu Super Mario mahvetti


tatil gunlerinde yada kendimi alisveris havuzuna atmamak icin direndigim su gunlerde eglencem daha dogrusu iskencem super mario. yani hem seviyorum hemde nefret ediyorum. asama atladikca kanim isiniyo sonra abuk subuk zimbirtilarda yaninca kanli bicakli oluyoruz. O biyiklarini yolasim geliyo hatta elimdeki nintendoyu atasim geliyo. ha bide salak bi gulusu var cok iyi bi halt yemis gibi ulan yanmisim zaten atlayamamisim asamayi gitmis canlarimdan biri bu mario denilen italyan biyiklisi sebelek gibi siritiyo..diyorum hadi bi sans daha vereyim yine bisey bulup bana sac bas yolduruyo. biraz oncede ayni boyle bir durumla karsikarsiya kaldim parcalamadan nintendoyu yerli yerine biraktim icimi buraya dokuyorum. ahada doktum iste.

2 comentarios:

t.s.y.e.a.b.e dijo...

bir dönemin insanları ömrünü marionun hatunun kurtarmak için harcadı. senin onlardan neyin eksik.

Neslihan dijo...

yok kurtarmiyiim ben zaten kurtaramiyorum, benimde bi yanim eksik kalsin ;D